Our History

DAL RİDES

Erzincan’ın Üzümlü ilçesıne bağlı Çatalören köyünde yaşayan DAL Ailesi, nesiller boyu bağcılık ve tarım işleriyle uğraşmış köklü bir ailedir. Dokuz çocuk sahibi Abdülaziz ve Kıymet DAL çifti de ailelerinin geçimini bağcılıkla sağlamaktadır. Fakat 1939 Erzincan depremi ailenın kaderini tümüyle değiştirir…

Cumhuriyet tarihinin en büyük felaketlerinden biri olan 1939 Erzincan Depremi 33 bin kişinin ölümüne, 100 binden fazla insanın yaralanmasına neden olur. Bu büyük felaketten etkilenen ailelerden biri de Erzincanlı Dal ailesidir. Depremde ailenin anne ve babası hayatını kaybedince, ortada kalan dokuz çocuğa devlet sahip çıkar. Her kardeş farklı kurumlara yerleştirilirken, henüz altı yaşında olan Baki Dal Kızılay’ın Ankara’daki aşevine gönderilir. Aşevinde büyüyen Baki Dal, çıraklık yapabilecek yaşa geldiğinde Ankara’da kurulmuş olan Alman maske fabrikasına çırak olarak verilir. Baki Dal, makine parçaları yapılan bu fabrikada askerlik çağına kadar çalışır ve mesleği burada öğrenir.

Baki Dal, askerden dönünce kendi dükkânını açmaya karar verir ve yanına dört arkadaşını daha alarak o dönemler Ankara’nın merkezi sayılan Bentderesi’nde “Dal Demir” adıyla 30 metrekarelik bir dükkânda çalışmaya başlar. Bir süre çalıştıktan sonra iki kardeşi Osman ve Mehmet Dal’ı da Ankara’ya çağırır. Osman ve Mehmet Dal da iyi birer demir ustasıdır. Ustalığı Almanların yanında öğrenen ve kendini çok iyi yetiştiren Baki Dal, kapıdan araba damperine kadar demir işçiliği olan her konuya çok hâkimdir ve ünü kısa sürede çevreye yayılır. Arkadaşlarıyla kahvede oturdukları bir gün kapıya güzel bir araba yaklaşır ve içinden şık giyimli dört adam iner. Kahveciye selam veren adamlar, Baki Usta’yı aradıklarını söyler. Kahveci, “Baki bu beyler seni arıyor” diye seslenince adamlar şaşırır, çünkü kahvecinin seslendiği kişi henüz 22-23 yaşlarında bir gençtir. Adamlar, “Yanlış olmasın Baki Usta siz misiniz?” diye sorunca Baki Dal, “Yaşıma aldanmayın çocukluktan beri bu işi yapıyorum” der.